Miasto na łonie natury

Angermünde leży w południowo-wschodniej części powiatu Uckermark pomiędzy dwoma największymi rezerwatami przyrody tego regionu - wpisanym na listę UNESCO Rezerwatem Biosfery Schorfheide-Chorin oraz Parkiem Narodowym Dolina Dolnej Odry. Rezerwat Biosfery zdominowany jest przez jeziora i gęsto zalesiony teren Choriner Schorfheide, choć można też spotkać ślady działalności człowieka. W parku narodowym chroniony jest z kolei obszar zalewowy Odry wraz ze swym urozmaiconym krajobrazem, starorzeczami, łąkami, lasami oraz wyjątkową fauną i florą. Różnorodny i interesujący pod względem geologicznym krajobraz z moreną denną, moreną czołową, sandrami i pradolinami, utworzonymi w czasie ostatniego zlodowacenia około 15 tysięcy lat temu, był motywacją do założenia Narodowego Parku Geologicznego „Kraina polodowcowa nad brzegiem Odry” (Nationaler Geopark „Eiszeitland am Oderrand”). Centrum dla zwiedzających w Großziethen służy wyczerpującymi informacjami na temat krajobrazów polodowcowych i epoki lodowcowej.

Samo Angermünde również ma wiele atrakcji. Miasto urzeka odrestaurowaną starówką z zachowanymi średniowiecznymi strukturami ulic i domami rzemieślników z okresu od XVII do XIX wieku. Ze względu na nie należy do działającego w Brandenburgii sto­warzyszenia miast posiadających historyczne centrum („Städte mit historischen Stadtkernen”). Warto zobaczyć również kościół parafialny Najświętszej Marii Panny z pierwszej połowy XIII wieku. Cechą wyjątkową trójnawowej świątyni halowej ze sklepieniem gwiaździstym jest potężna wieża zachodnia z kamieni granitu. Częścią średniowiecznego miasta był również szpital pw. Ducha Świętego, usytuowany na jego południowo-zachodnim obrzeżu. Szpital został założony w 1336 roku i zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej z wyjątkiem kaplicy. Trójprzęsłowa budowla ze sklepieniem gwiaździstym przetrwała do dziś.

Mury miejskie zachowane są fragmentarycznie. Wspomnieć należy także o Wieży Prochowej – nazywanej także Wieżą Bocianią – ze szpiczastym dachem z kamienia na południu. Początki miasta odzwierciadlają się w ruinach askańskiego zamku, którego skąpe pozostałości znajdują się w północno-zachodniej części miasta.

Zamki jako zabezpieczenie granic

W obrębie dzisiejszej gminy Angermünde leżą jeszcze dwie miejscowości z godnymi wspomnienia ruinami zamków. Pierwsza z nich to Greiffenberg na północy. W dawnym miasteczku o tej samej nazwie w XIII wieku został wzniesiony zamek, należący początkowo do rodziny von Greiffenberg. Kompleks jest prostokątny z budynkiem głównym na północy, okrągłą wieżą flankującą w północno-wschodnim rogu oraz masywnym, prostokątnym budynkiem bramnym na zachodzie. Dziś można zobaczyć jeszcze pozostałości wszystkich budowli oraz murów obronnych.

Zamek w miejscowości Stolpe nad Odrą jest przykładem innego typu architektury. To okrągła, wybudowana na sztucznym wzniesieniu wieża z palonej cegły, otoczona licznymi wałami. Budowla, określana jako „Grüttpott“ (gar lub sagan na kaszę), została najprawdopodobniej postawiona pod duńskim lennem około 1200 roku i miała stanowić zabezpieczenie granic z Marchią Brandenburską. Budowa została zakończona w połowie XIII wieku, już pod panowaniem Askańczyków. W roku 1446 druga kondygnacja zamku, który w tym czasie był pod lennem pomorskim, została zniszczona w trakcie oblężenia przez księcia elektora Fryderyka II Oldenburga. Broń używaną podczas bitwy można podziwiać w Brandenburskim Muzeum Archeologicznym w Brandenburgii nad Hawelą.